No.18
Posted by gone4sure στο 3 Δεκεμβρίου 2010
No.18
Ray LaMontagne & The Pariah Dogs
God Willin’ And The Creek Don’t Rise
17.08.2010, RCA
Με κάνει να νιώθω: Ότι η χειρωνακτική εργασία μου έχει λόγο ύπαρξης, ότι αυτά που μπορεί να φτιάξει κανείς με ξύλο και ύφασμα είναι αυτά που αξίζουν μόνο. Ότι έχει νόημα να χώνεις τις παλάμες σου στο χώμα δύο φορές την ημέρα, προληπτικά, για να αποφύγεις τα χημικά φάρμακα, ότι οι μυρωδιές του σώματος δεν είναι εχθρός.
File Under: Κλασικό αμερικανικό rock από την στόφα της χρυσής εποχής της εναλλαγής των δύο δεκαετιών 60’s και 70’s. Bluesy επιρροές, groovy μοτίβα, ακατέργαστος ερωτισμός, απόηχοι από τους παράνομους της country από τις εξορίες του Nashville, από την δύση του ήλιου, από το βασίλεμα των ματοτσίνορων και από σπαταλημένες αγκαλιές μέσα σε χαμένα βράδυα που πασχίζεις να ξεχάσεις αλλά δεν.
Also listen:
Creedence Clearwater Revival «Cosmos Factory» (1970, Fantasy)
Neil Young «On The Beach» (1974, Reprise)
Scott Matthews «Passing Stranger» (2006, Island)
Σε αυτόν τον google reader της blogovision 2010 συγκεντρωτική εμφάνιση της ψηφοφορίας.
Εδώ ο καθημερινός σχολιασμός της blogovision
No.19 Crowded House «Intriguer» (ATO / Mercury)
Νο.20 Drake “Thank Me Later” (Young Money / Motown Universal)
All Gone 
South of the river said
Πραγματικά καλό, για πολύ λίγο εκτός 20άδας. Καλά το πάει ο Ray, και σε αρκετά είδη…
Ο Προαστιακός said
Τα παλιά του LaMontagne τα έχετε ακούσει;
gone4sure said
Ναι, το «Till The Sun Turns Back» ήταν στην αντίστοιχη λίστα μου, το 2006 και το «Gossip In The Grain» του ’08 στο παρά λίγο. Άλλαξε πολύ.
Ο Προαστιακός said
Τι εννοείς «άλλαξε πολύ»;
gone4sure said
O ήχος του έχει αλλάξει πολύ από τα προηγούμενα albums του. Έχει γίνει πιο ηλεκτρικός και στο καινούργιο παίζει πιο straight rock. Όχι;
Stratos said
Συμφωνώ με το τελευταίο σου σχόλιο. Όμορφος δίσκος αλλά νομίζω ότι τον προτιμώ στα προηγούμενα. Το πρώτο τραγούδι μου φέρνει ανατριχίλες.