All Gone

All Forgotten, All Blurred, All… Present

  • Tweetin’ All Gone Away

Drama

Posted by gone4sure στο 29 Ιουλίου 2008

 

Άλλο το να ζεις, άλλο το να υπάρχεις. @ Εϊναι αλήθεια. @ Διαλέξτε στρατόπεδο αλλά μη βιαστείτε. @ Σκεφτείτε το καλά. @ Διότι όλες αυτές οι ψυχαναγκαστικές αηδίες περί των «αισθημάτων που πάντα αξίζει να ζούμε» και άλλα τέτοια μελοδραματικά, δεν είναι πάντα ο καλύτερος σύμβουλος. @ Φανταστείτε ας πούμε, να μην υπήρχε ο έρωτας. @ Πόσα θα γλυτώναμε… @ Και πίκρες και έλκη και όλα. @ Φανταστείτε το sex να ήταν μόνο ένστικτο ηδονής ή απλά αναπαραγωγής (για όσους ενδιαφέρονταν). @ Φανταστείτε να έλειπε αυτή η τρυφερότητα, η αποκαλούμενη και στοργή (sic). @ Αν δεν υπήρχε στο DNA μας, πόσα σύνδρομα στέρησης θα είχαμε γλυτώσει. @ Αν το σκεφτείτε οι άνθρωποι, γκρινιάζουν και πολεμούν για να εξασφαλίσουν (μέσω πολύπλοκων οδών) αυτή την τρυφερότητα, το φινάλε του δρόμου. @ Κούραση. @ Και όταν την αποκτήσουν τη ρημάδα την τρυφερότητα από ένα ταίρι, κάποιοι, το ονομάζουν όλο αυτό «περνάμε καλά». @ Δεν καταλαβαίνω… @ Θα περνούσαμε καλά αν είχαμε την τρυφερότητα καβατζωμένη και δεν γινόμασταν κουρέλια σε κάθε απόπειρα στέρησής της. @ Τότε ναι θα περνούσαμε καλά και θαυμάσια. @ Όμως η τρυφερότητα πάει πακέτο και με την απώλειά της. @ Οπότε… @ Ύπαρξη. @ Κυνική (δηλαδή σκύλινη; Καθόλου άσχημη ιδέα). @ Κυνισμός σημαίνει όχι μόνο ψυχρή, ενστικτώδης ματιά (που για κάποιους είναι κακό αυτό) αλλά και παντελής έλλειψη συμπλεγμάτων. @ Δηλαδή άσχημα θα ήταν ένας κόσμος με ευγενείς κυνικούς; Χωρίς ψυχαναγκασμούς. Χωρίς μελοδράματα (συνήθως της πεντάρας). Χωρίς τις υπερβολές που υποδεικνύει η καρδιά σε συνεργασία (συνήθως, από κοινού με τα γεννητικά όργανα, ή μάλλον εντελώς καπελωμένη από αυτά); @ Χωρίς όλη αυτή την κακόγουστη μπίχλα των σκηνών ζηλοτυπίας και των απόλυτων κινήσεων που κάποιοι έχουν κάνει μαγαζάκι τους. Χωρίς όλους εκείνους που τρέφονται από την δημιουργία απωλειών τρυφερότητας, που έχουν κάνει επένδυση σε αυτή την επιχειρησούλα με ταμπέλα «Συναισθηματική Απώλεια». @ Ξέρω δυο τρεις ευγενείς κυνικούς. @ Περνάνε φίνα. Δεν αισθάνονται ότι πειράζουν κανέναν με περιττά συναισθήματα και κορώνες λυγμών. Απλά υπάρχουν. @ Και ναι όντως περνάνε καλά. @ Δεν περνάνε καθόλου καλά, αντίθετα,  όσοι διεκδικούν από αυτούς την περιβόητη τρυφερότητα. @ Από την άλλη όμως, δεν τους είπε κανείς να αναζητούν αυτά που δεν υπάρχουν.  @ Άρα ποιος περνάει καλύτερα; @ Αυτός που υπάρχει (μέσα στην μακαριότητα της ευγενικής κυνικής καθημερινότητάς του);΄@ Ή αυτός που ζει (μέσα στα δράματα, που πέφτει στα πατώματα και χτυπιέται και γεμίζει κακίες, πωθημένα και κόμπλεξ, αλλά… «ζει»);

15 Σχόλια to “Drama”

  1. eleni said

    Δηλαδή η μέση λύση δεν υπάρχει? να ενθουσιάζεσαι αρχικά με τον αλλό? Να βιωνεις τον έρωτα,την τρυφερότητα το δέσιμο,τη ζήλια, την κουραση, το ξενέρωμα, το τέλος, το χωρισμο με αξιοπρέπεια και στο επίπεδο συναισθηματικής φόρτισης που τους αναλογεί? Χωρίς να σαι ένα συναισθηματικό junkie που απλά φτιάχνεται με το κλάψιμο και το σουρσιμο στα πατώματα. Προσωπικά προτιμ΄ω τους κυνικούς, είναι τόσο εύκολο να κλαις,να σέρνεσαι και να παριστάνεις το θύμα… Μέχρι να βρέις τη «δόση» ζωής και συναισθήματοςσ τον επόμενο «μοναδικό ανθρωπο της ζωής σου»…

  2. moon_on_ice said

    Αγαπητε poison arrower, η μαχη αναμεσα σε συμπεριφερικους κυνικοφεροντες και ιλαροτραγωδους μ’εχει απασχολησει και μενα.. Και ναι, φυσικα παντα κερδιζουν οι πρωτοι.. Ακομα και οταν καμουφλαρεις τη δραματικοτητα σου σε καλασκορπισμενες δοσεις εγωμανιας, σαρκοκυνισμου ή ακομα καλυτερα εξασκησης στην αποστασιοποιηση παντα ενα ζευγαρι ματια, τα δικα σου θα ειναι αρκετα να προδοσουν τη πλευρα σου… Ισως βοηθησει λιγο η ιστορια της Μarquise de Merteuil απο το dangerous liaisons, σε μενα συχνα κανει θαυματα

    I have a friend who became involved with an entirely unsuitable woman.
    Whenever any of us pointed this out to him…
    …he invariably made the same feeble reply:
    «lt’s beyond my control,» he would say.
    He was on the verge of becoming a laughing stock.
    At which point, another friend of mine, a woman…
    …decided to speak to him seriously.
    She explained to him that his name was in danger…
    …of being ludicrously associated with this phrase for the rest of his life.
    So, do you know what he did?
    I feel sure you are about to tell me.
    He went round to see his mistress and bluntly announced he was leaving her.
    Well, as you can expect, she protested vociferously.
    But to everything she said…
    …to every objection she made…
    …he simply replied:
    «lt’s beyond my control.»

  3. gone4sure said

    @eleni: νομίζω έχω επιλέξει στρατόπεδο αλλά συχνά η ζωή με ξεβράζει στους απέναντι… Α ναι, και δεν πιστεύω καθόλου στους «ανθρώπους της ζωής μας».

    @moon on ice: thank yου για την πολύ γόνιμη αφήγηση της μαρκησίας. Είναι διδακτική η εμπειρία της. Πλην όμως με ανησυχεί που αποκαλείς απλά «συμπεριφερικούς» τους κυνικοφέροντες. Δηλαδή μόνο σε επίπεδο συμπεριφοράς φέρονται κυνικά; Δεν πηγάζει από μέσα τους ο κυνισμός τους; Δεν τον έχουν κατακτήσει; Αν είναι έτσι, τότε φοβάμαι ότι δεν υπάρχουν δύο στρατόπεδα, αλλά ένα μόνο με δύο λόχους: το λόχο που δραματοποιεί τα πάντα και κυλιέται στα πατώματα και το λόχο που καμουφλάρει το δράμα του με cool. Ε, αυτό είναι φιάσκο τώρα. Δεν είναι;

  4. dustroad said

    na sas pw kati. einai teli iouliou. o ilios gargalaei tin koilia mas kai i mpira serviretai pagwmeni. mipws na tin afisoume tin sizitisi gia ta prwtovroxia?

  5. moon_on_ice said

    Ας πουμε, δε θα μπορουσα με βεβαιοτητα να πω οτι εχω γνωρισει ατομακια λουσμενα σε καθαρο κυνισμο… Μονο κατι τυπους που με ντογκβιλικες φιοριτουρες, πειθαρχημενα και συχνα ευκολοδιαβαστα χτυπηματα στη συναισθηματικη (μας) χωρα κανουν αυτοσυντηρηση. Μη ξεγελεισαι ομως.. Αν καταφερνες να τρυπωσεις στα boudoirs των περισσοτερων απο δαυτους ενα μικρο σοκ θα σε περιμενε. Κατι αγχωμενες κουρελαριες ή τιποτα απροσαρμοστοι περιπατητες στο πριγκηπατο της σταρατης καλοπερασης. Συχνα οργισμενοι καποιοι απο αυτους και με συζητησιμη υπομονη που οταν τη χανουν τρυπανε καθε υποψια πατωματος

  6. sofistis said

    Συμφωνώ.. Τυχαίνει μάλιστα και το δικό μου τελευταίο πόστ περί σεξουαλικής επιθυμίας να κινείται στο ίδιο πνεύμα με το δικό σου.. αν δεν βαριέσαι ρίξε μια ματιά για να μην τα ξαναγράφω.. http://sofistis.wordpress.com/2008/07/30/300708/

  7. t-drom said

    ego peirazei pou exo kollisei me ton teleftaio stixo apo to kommati «»avatar» tis monika??? >>> «…you are perfect when you ‘re good»… olos o psixanagasmos ton sigxronon (ennoo afton pou vionoume emeis, aftin tin epoxi) sxeseon se mia apli protasi…

  8. Theorema said

    Περιγράφεις έναν ιδανικό κόσμο. Τα ιδανικά πράγματα όμως συνήθως δεν μπορούν παρά να παραμένουν ευχές.
    Παραφράζοντάς σε, θα έλεγα πως οι ευχές μας συχνά μας ξεβράζουν στο απέναντι στρατόπαιδο, γιατί το μόνο που γουστάρει να κάνει η ζωή είναι να παίζει με τις επιθυμίες μας.
    Δεν έχεις δει το σκύλο που κυνηγά την ουρά του?
    Η φύση διδάσκει με κάθε δυνατό τρόπο, αλλά οι άνθρωποι πού μάτια?

  9. Theorema said

    στρατόπεδο, δε, και ουχί στρατόπαιδο.
    Μάλλον κι άλλοι παίζουν μαζί μας 🙂

  10. gone4sure said

    @:moon_on_ice: Kαι τι δεν θα ‘δινα να παρακολουθήσω την πτώση ενός cool στα πατώματα. Αν είναι αληθινή και τίμια (χωρίς να τη διαφημίζει ως εύσημο ή να την πουλάει) είναι απολαυστική.

    @t-drom: Δοκίμασε το
    «Those cocky little fires
    You started in The night
    The independent claims that just meant ‘hold me tight’
    The bruises on your body that you swore, were from a fight
    I’ll pass at your insistance»
    Ψυχαναγκασμός είναι τα πάντα που ζούμε σήμερα…

    @theorema: ουαί κι αλλίμονο αν γίνω Επιδαύριος ήρωας τώρα στα ξοπίσω. Το μόνο drama που αναγνωρίζω πάνω μου είναι το αποτύπωμα του camp hit των Erasure. 🙂
    (Αν και κάποιοι θα ισχυριστούν ότι το έχω σε προχωρημένο στάδιο το ντραματάλε. Άκρη δε βγάζεις…)

  11. depecher said

    Δηλαδή κάποιος «ευγενής κυνικός» , αποκλείεται να είναι και «ocassionally tender » ???

  12. gone4sure said

    @Depecher: Οι κυνικοί δε σημαίνει ότι δεν είναι και τρυφεροί (κατά προτίμηση όχι μόνο ‘occasionally’ αλλά ‘permanently’). Απλά οι κυνικοί αντίθετα με τους δραματικούς, δεν δημιουργούν θέμα με το παραμικρό lapse της ερωτικής ζωής τους.

  13. MadHatter said

    Το reply#12 νομίζω τα λέει όλα.
    Όλοι θέλουν τρυφερότητα, στοργή και προδέρμ (αν το αρνούνται λένε ψέματα). Όμως από εκεί μέχρι τo μπλιαχ drama queen ρεπερτόριο υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα που οριοθετεί την αξιοπρέπεια και την αποδοχή του μη-συμβατού, από τον συναισθηματικό αυνανισμό και την κακομοιριά.

  14. depecher said

    Tαμπέλες, ταμπέλες , κατηγορίες , και ξανά ταμπέλες …..
    Αυτά μας έχουν καταστρέψει…Είναι σαν να φοράς με το στανιό ένα μπλουζάκι σ’ένα εννιάχρονο αγοράκι , και να έχεις την απαίτηση το ίδιο μπλουζάκι να μην τον στενεύει στα 25 ….Κι όχι μόνο αυτό , αλλά να πρέπει σ’ευγνωμονεί κι όλας δια βίου ,επειδή κάποτε …το έντυσες….χαχαχαχα…Αστεία πράγματα…Φυσικές Μετάβλητές που η ανώμαλη ανθρώπινη φύση προσπαθεί να μετατρέψει σε Σταθερές , για να επιβιώσει αυτό το «τέρας » που αποκαλούμε «κοινωνία»….Γαμώ την κοινωνία μου !!!
    Μεγάλο σουξέ το drama …Kαλά να πάθουμε …
    Χίλιες φορές πάντως η κυνικότητα …απ’την κλαψομουνιά…Την δεύτερη δεν την αντέχω δευτερόλεπτο….της πετάω σουβλάκι με τζατζίκι στα μούτρα , ενώ την πρώτη την κερνάω το καλύτερο ουίσκι που έχω σπίτι….μαζί με την καλύτερη διασκευή στο «Let it be » που έχει γίνει ποτέ …από την Cladys Knight& the pips…

  15. the dude abides said

    to 12, to 12, xe xe! ekseretika endiaferon thema! o psyxraimos mporei na einai alithinos. ta mini-dramatakia syxna leitourgoun os moxlos piesis sto eteron imisi tou opoiou to endiaferon den kataferame na diatirisoume intact kai meta to ekviazoume emmesos me tin «tragiki» mas thesi. as imastan eksigimenoi, sostoi, dioratikoi from the start, kai nai, me synaisthima! pou alloste tha mas empodize na talaiporoume me zilies, klapses, mikroprepeies afton pou agapoume, an ton agapoume kai den mperdevoume tin agapi me egoismo, of course. o joe south sto greatest love ta exei pei ola.

Σχολιάστε