Οι λίστες των μουσικών εντύπων είναι πλέον εκεί έξω, ο καθένας μπορεί να κάνει τις συγκρίσεις του και να εκφράσει τις συμφωνίες ή τις διαφωνίες του, το Mojo, το Uncut, το NME, το Fopp, το Rough Trade αποφαίνονται για μια χρονιά γεμάτη εκπλήξεις, ανατροπές, για μια χρονιά που ξεχασμένοι ήρωες όπως οι Nada Surf και οι Kula Shaker κυκλοφόρησαν δυνατά, καλοφτιαγμένα albums που μπορούν να συναγωνιστούν στην κούρσα των καλύτερων.
Φέτος η μουσική ήταν μια ύπουλα ανοιγμένη τράπουλα πάνω σε ένα τραπέζι με πολλές κρυψώνες: πολλά απολαυστικά albums… Και σε πείσμα των όσων λένε ότι δεν υπάρχουν φαβορί, αυτό ίσως είναι και ένα καλό στοιχείο που αποδεικνύεται υπέρ της πολυφωνίας. Δυσκολεύτηκα πολύ να καταρτίσω την εικοσάδα μου. Έμειναν απ’ έξω σπουδαίοι δίσκοι. Είναι σαν να έφτιαξα δύο εικοσάδες που σε ένα παράλληλο σύμπαν θα μπορούσαν να με εκφράζουν εναλλακτικά η μία με την άλλη. Παρουσιάζω εδώ ταπεινά, την δεύτερη εικοσάδα μου, από το Νο.40 ως το Νο.21 ως μια ένδειξη τιμής για αυτούς τους δίσκους που τους απόλαυσα αλλά δεν τους χώρεσα στο top 20 μου:
No.40
Van Morisson
«Keep Me Singing» (Σεπτέμβριος, Caroline International)
Με κάνει να νιώθω: Όλα είναι ασφαλή και στη θέση τους, η κλασική αρμονία, το παρελθόν, οι βεβαιότητες που έχτισα, το σύστημα της αισθητικής και της ηθικής μου, ακέραιο. Όποιο και αν είναι αυτό. Ευχαριστώ θείε Van.
No.39
Whitney
«Light Upon The Lake» (Ιούνιος, Secretly Canadian)
Με κάνει να νιώθω: Ισορροπία με το περιβάλλον και με τις μνήμες μου. Στρογγυλές κιθαριστικές γραμμές και τραγούδια που συναγωνίζονται μεταξύ τους σε φρεσκάδα και παραδοσιακή αξία του indie σκηνικού.
Νο.38
David Crosby
«Lighthouse» (Οκτώβριος, GroundUp Music)
Με κάνει να νιώθω: Όταν πίνω ένα κρασί που μου προτείνει κάποιος ψαγμένος φίλος και εκπλήσσομαι από την αίσθησή του στον ουρανίσκο, εκείνη την αίσθηση που δεν θα μπορούσα να νιώσω αν δεν είχα αυτόν τον ψαγμένο φίλο.
No.37
Monkees
«Good Times» (Ιούνιος, Rhino)
Με κάνει να νιώθω: Είμαι ένα άχρονο ον που μπορεί να ταξιδεύω στην δική μου χωρο-χρονοκάψουλα στο San Francisco του 1966, στο Brooklyn του 1976 και στο Manchester του 1986 παρότι βρίσκομαι στο Νέο Ηράκλειο του 2016.
Νο.36
Paul Simon
«Stranger To Stranger» (Ιούνιος, Concord)
Με κάνει να νιώθω: Όταν ρουφάς τα λόγια του σαμάνου, είτε τα κατανοείς αμέσως είτε χρειάζεται κάποια ώρα μέχρι να αφομοιώσεις την αξία τους. Τα κουβαλάς σαν πολύτιμα ματζούνια σε όλη τη ζωή σου και τα ανασύρεις στην επιφάνεια όταν ζορίζεσαι.
Νο.35
Field Music
«Commontime» (Φεβρουάριος, Memphis Industries)
Με κάνει να νιώθω: Υπάρχει μια κοσμική ισορροπία ανάμεσα στη λευκή γαλανομάτα soul, το yacht rock, την indie pop και το αφήγημα ενός ανθρώπου που βάλλεται από παντού μέσα σε ένα αστικό σκηνικό που δεν έχει αποφασίσει ο ίδιος αλλά το βρήκε έτοιμο.
Νο.34
Savoy Motel
«Savoy Motel» (Οκτώβριος, What’s Your Rupture)
Με κάνει να νιώθω: Τα υλικά με τα οποία μπορεί να ζήσει κανείς είναι πολύ απλά και βασικά όπως πολύ απλά και βασικά είναι τα στοιχεία που κάνει μια ψυχή να ανακλαδίζεται: boogie και glam μαζί σε ένα κράμα που ταυτόχρονα τιμάει και χλευάζει τη γνησιότητα.
No.33
Jamila Woods
«Heavn» (Ιούλιος, Closed Sessions)
Με κάνει να νιώθω: Μια χρυσή τομή ανάμεσα στην Minnie Riperton, την Angela Davis και την Josephine Baker μπορεί να είναι μια ρεαλιστική ενσάρκωση και όχι μια ουτοπική φαντασίωση, σε έναν καμβά από νεωτεριστική soul και r’n’b από το σκεπτόμενο brand.
No.32
Maxwell
«BlackSUMMERS’night» (Ιούλιος, Columbia)
Με κάνει να νιώθω: Η μεγαλοπρέπεια και ο πλούτος μιας soul αφηγηματικής και ερωτικής από έναν φουτουριστικό crooner, μία αξία ανεκτίμητη σε ένα σκηνικό που το σύγχρονο r’n’b προσπαθεί να υποβιβάσει τα πάντα σε ένα πεδίο μάχης στην οθόνη του smartphone.
No.31
Wild Beasts
«Boy King» (Αύγουστος, Domino)
Με κάνει να νιώθω: Η αντρική γοητεία δεν κρύβεται μόνο στην τεστοστερόνη αλλά και στις λογοτεχνικές επιλογές, στους διαδρόμους της σκέψης και στις συναισθηματικές αδυναμίες. Μάλλον έτσι εμπλουτίζεται το σπέρμα.
Νο.30
Σωτήρες
«Σωτήρες» (Νοέμβριος, Λουβάνα Δίσκοι)
Με κάνει να νιώθω: Το ελληνόφωνο rock με ξαναβάζει στο παιχνίδι του, με ένα λεπταίσθητο, καλοδουλεμένο, λυρικό αλλά και «δρόμου» έργο που αφομοιώνει συγκινητκά τις επιρροές του, από Σαββόπουλο και Φατμέ μέχρι Chameleons και Cure. Συγχαρητήρια.
Νο.29
Alicia Keys
«Here» (Νοέμβριος, RCA)
Με κάνει να νιώθω: Η μαύρη μουσική αγγίζει το μέγιστο δυνατό εκτόπισμά της όταν γυμνώνεται και όχι όταν βομβαρδίζεται από πολυεπίπεδες παραγωγές. Υπέροχη τραγουδίστρια με ένα υλικό που σε κάνει να θες να το ξανακούς συνέχεια – αυτή είναι η επιτυχία της…
Νο.28
Charles Bradley
«Changes» (Απρίλιος, Daptone)
Με κάνει να νιώθω: Δικαιωμένος που αγαπάω τόσο παράφορα τη soul, έστω και σε αυτήν την αναπαλαιωμένη μορφή της που ξεπροβάλλει από το παρελθόν με καινούργια τραγούδια και σε κάνει να πιστεύεις ότι ο Martin Luther King δεν έχει δολοφονηθεί. Ακόμα.
Νο.27
Kaytranada
«99,9%» (Μάιος, XL)
Με κάνει να νιώθω: Χαμένος στις αντανακλάσεις του neon και σε νιρβάνα από την πίστη μου ότι οι στιλπνές, λείες επιφάνειες της τεχνολογίας είναι το ασφαλές έδαφος ενός ρυθμού που μου ταιριάζει και δίνει τέμπο στην καθημερινότητά μου.
Νο.26
Coral
«Distance Inbetween» (Μάρτιος, Ignition)
Με κάνει να νιώθω: Συγκινημένος που δεν έχω προδοθεί ποτέ στην δεκαπεντάχρονη καριέρα τους – και τα οκτώ albums τους είναι η στόφα του ψυχικού υλικού από την οποία πάντα θα αντλώ ελπίδα και αισιοδοξία. Σταθερά αγαπημένοι.
Νο.25
Soft Hair
«Soft Hair» (Οκτώβριος, Weird World)
Με κάνει να νιώθω: Ο θεός Διόνυσος είναι ο εκκεντρικός, σκανδαλιστικός δαίμονας μέσα μου, ο κινητήριος μοχλός της αμφισβήτησης και της πρόκλησης και χωρίς αυτόν δεν θα πήγαινε ποτέ μπροστά η καρδιά μου.
Νο.24
Solange
«A Seat At The Table» (Σεπτέμβριος, Columbia)
Με κάνει να νιώθω: Η άνεση με την οποία απολαμβάνεις την αφήγηση μιας μούσας που έχει να εξιστορήσει τα πιο σαγρέ προσωπικά σκηνικά με την πιο βελούδινη, γλυκιά ερμηνεία μαζί με ένα πολυπρόσωπο θίασο που ανεβάζει τον πήχυ της ψυχαγωγικής αξίας.
No.23
Beyonce
«Lemonade» (Απρίλιος, Parkwood Entertainment)
Με κάνει να νιώθω: Δέος και μεγαλοπρέπεια μπροστά σε ένα πολυεπίπεδο, τεχνικό επίτευγμα γεμάτο αιχμές και βέλη που εκτοξεύονται από ένα ον, ενισχυμένο από την ίδια την φιλόδοξη, υπερταλαντούχα στόφα του.
Νο.22
Thee Oh Sees
«A Weird Exits» (Νοέμβριος, Castle Face)
Με κάνει να νιώθω: Ο πλέον κατάλληλος τρόπος να αντιληφθώ στις διαστάσεις που έχω ανάγκη, την ψυχεδέλεια και την ανατρεπτική υπεροχή ενός rock που ποτέ του δεν αντιλήφθηκε την κατηγοριοποίηση. Μεγαλύτερο από τη ζωή.
Νο.21
Sturgill Simpson
«A Sailor Guide’s To Earth» (Απρίλιος, Atlantic)
Με κάνει να νιώθω: Πόσο φανατικός νιώθω για την αφηγηματική roots rock μελωδικότητα και πόσο λατρεύω τον Bruce Springsteen. Πληθωρικό, macho, περιπλανώμενο, γοητευτικό και απόλυτα «τυχοδιωκτικό» καταραμένο.
Για μια συγκεντρωτική ματιά στην ντόπια σκηνή, μπορείτε να επισκεφτείτε το blog του @karamix_ για να θυμηθείτε ή και να μάθετε 50 albums που πρωταγωνίστησαν μέσα στο 2016 από την ελληνική σκηνή. Και αν επιμένετε ηλεκτρονικά, ορίστε άλλα 50 albums αυστηρά για synth lovers.
Θυμίζω ότι με ένα comment στο τρέχον post δηλώνετε συμμετοχή μέχρι τις 30 Νοέμβρη. Στο καταχωρητικό site θα βρείτε όλα όσα χρειάζεστε να ξέρετε για τo θεσμό, πώς μπορείτε να συμμετέχετε και ό,τι άλλο μπορεί να προκύψει ως απορία, σε ένα εύκολα αναγνώσιμο σώμα Ερωταπαντήσεων. Υπάρχει και το tumblr του θεσμού όπου συγκεντρώνονται καθημερινά όλες οι ψήφοι από τα επιμέρους blogs για να έχετε μια συνολική ματιά για το τι και πώς ψηφίζουμε φέτος. Και φυσικά υπάρχουμε και στο twitter και στο facebook (εγώ δεν έχω facebook αλλά έχετε οι περισσότεροι από εσάς).
Στο καταχωρητικό site θα βρείτε επίσης και λεπτομέρειες για το #blogovisionΤΑ10ΤΩΝ10 που θα είναι μια ψηφοφορία αστραπή από όσους θέλουν (είτε συμμετέχουν στην ετήσια είτε όχι) για να βγάλουμε τα 10 albums που μας άρεσαν περισσότερο από τα 200-τόσα albums που βγήκαν από τα top 20 της κάθε χρονιάς από τη δεκαετία. Αυτή η ψηφοφορία θα τρέξει αμέσως μετά την ολοκλήρωση της φετινής, γι’ αυτό stay tuned.
Με σειρά δήλωσης συμμετοχής, φέτος ψηφίζουμε τα καλύτερά μας albums για τη χρονιά οι εξής:
01.Τάσος Παπαϊωάννου
Νο.01 2015: Empress of – Me
02.μια πάπια (@hlektronio)
Νο.01 2015: Mikal Cronin – III
03. Bill Christides
Νο.01 2015: Sufjan Stevens – Carrie & Lowell
04. dustroad
Νο.01 2015: Lana del Rey – Honeymoon
05.Avaton Kortez
Νο.01 2015: Sufjan Stevens – Carrie & Lowell
06. @Mo5h_
Νο.01 2015: Between The Buried And Me – Coma Ecliptic
07. Mixalis Epsilon
Νο.01 2015: Kendrick Lamar – To Pimp A Butterfly
08. inverted_a
Νο.01 2015: Kamasi Washington – The Epic
09. yannis porfyropoulos
Νο.01 2015: Bjork – Vulnicura
10. Μάνθος
Νο.01 2015: Bjork – Vulnicura
11. kostask
Νο.01 2015: Hey Colossus – Radio Static High
12. Vangelis (@HELL_B0Y)
Νο.01 2015: Kylesa – Exhausting Fire
13. Kyriakos
Νο.01 2015: The Weeknd – Beauty Behind The Madness
14. zacgk
Νο.01 2015: Jamie xx – In Colour
15. Pretty Visitors
Νο.01 2015: Motorama – Poverty
16. indictos
Νο.01 2015: Björk-Vulnicura Strings
17. Cubelax
Νο.01 2015: Sleater Kinney – No Cities To Love
18. papadicki
Νο.01 2015: Bosse De Nage – All Fours
19. thanasiskar
Νο.01 2015: Father John Misty – I Love You Honeybear
20. Giorgos
Νο.01 2015: Sufjan Stevens – Carrie & Lowell
21. Stratos Bacalis (@sandman_gr)
Νο.01 2015: Bjork – Vulnicura
22. Evi X. (@AkouAuto)
Νο.01 2015: Tame Impala – Currents
23. Κωνσταντίνος Μπούγας (@kbougas)
Νο.01 2015: Sufjan Stevens – Carrie & Lowell
24. silisav
Νο.01 2015: Crypt Sermon – Out of the Garden
25. solenanthus
Νο.01 2015: Susanne Sundfør – Ten Love Songs
26. nikkeii
Νο.01 2015: Sufjan Stevens – Carrie & Lowell
27. theharderyoulook|ilookuptoyou
Νο.01 2015: Tame Impala – Currents
28. Sfiltros
Νο.01 2015: Kamasi Washington – The Epic
29. darkenlight
Νο.01 2015: Sufjan Stevens – Carrie & Lowell
30. dementia_inc
Νο.01 2015: Dødheimsgard – A Umbra Omega
31. Plisskën Festival
Νο.01 2015: Hunee – Hunch Music
32. JohnDamonte
Νο.01 2015: Rishloo – Living As Ghosts With Buildings As Teeth
33. fatako (@georgethebeast)
Νο.01 2015: Miley Cyrus – Miley Cyrus And Her Dead Petz
34. POEt’S SOUND
No.1 2015 : The Soft Moon – Deeper
35. Χρήστος Μίχος
No.1 2015 : Chelsea Wolfe – Abyss
36. Yerasimos
No.1 2015 : Carter Tutti Void – F (x)
37. πανξ νοτ ντεντ (@anakop)
No.1 2015 : Night Birds – Mutiny At Muscle Beach
38. Dionisis Rigas
No.1 2015 : Chelsea Wolfe – Abyss
39. Aris Indiego
Νο.01 2015: Sufjan Stevens – Carrie & Lowell
40. Yiannis Kantea-Papadopoulos
Νο.01 2015: Gold Glass – It’s You
41. Homo Ludens
Νο.01 2015: Du Blonde – Welcome Back To Milk
42. fang yuan
Νο.01 2015: Sufjan Stevens – Carrie & Lowell
43. human traFFFic
Νο.01 2015: Monophonics – Sound Of Sinning
44. Sotirisnf
Νο.01 2015: Sufjan Stevens – Carrie & Lowell
45. Κιούμπικ (@_no_such_thing_)
Νο.01 2015: Kamasi Washington – The Epic
46. Miss Soul
Νο.01 2015: Courtney Barnett – Sometimes I Sit and Think, and Sometimes I Just Sit
47. depecher
Νο.01 2015: Public Service Broadcasting – The Race For Space
48. schottkey
Νο.01 2015: Steve Hauschildt-Where All Is Fled
49. booldoza (@booldoza)
Νο.01 2015: Sufjan Stevens – Carrie & Lowell
50. fantasmenios
Νο.01 2015: Sleater Kinney – No Cities To Love
51. nikisot
Νο.01 2015: Father John Misty – I Love You Honeybear
52. kowalski
Νο.01 2015: Tame Impala – Currents
53. Jon Lemonn
Νο.01 2015: Kurt Vile – Β’lieve I’m Goin’ Down…
54. Thom Forke
Νο.01 2015: Tame Impala – Currents
55. street_me_pleaz
Νο.01 2015: Ghost Culture – Ghost Culture
56. George Hatz
Νο.01 2015: Sufjan Stevens – Carrie & Lowell
57. Celia Tr
Νο.01 2015: Sufjan Stevens – Carrie & Lowell
58. voice-inertia
Νο.01 2015: Tame Impala – Currents
59. Alan During
Νο.01 2015: Soft Moon – Deeper
60. Lingerfruit
Νο.01 2015: Girl Band – Holding Hands With Jamie
61. Chrysafis
Νο.01 2015: Grimes – Art Angels
62. Sinnerman (@georgetikis)
Νο.01 2015: Leon Bridges – Coming home
63. Dionysis Tsonopoulos
Νο.01 2015: Courtney Barnett – Sometimes I Sit And Think And Sometimes I Just Sit
64. missmagicalex
Νο.01 2015: Sufjan Stevens – Carrie & Lowell
65. dark_tyler
Νο.01 2015: Grimes – Art Angels
66. vkp
Νο.01 2015: Low – Ones And Sixes
67. mendelo
Νο.01 2015: Muse – Drones
68. Γιώργος Λάος
Νο.01 2015: Father John Misty – I Love You Honeybear
69. vkotzia
Νο.01 2015: Susanne Sundfør – Ten Love Songs
70. George Geranios
Νο.01 2015: FFS – FFS
71. Χαρά
Νο.01 2015: Pond – Man It Feels Like Space Again
72. Απόστολος Βαρνάς
Νο.01 2015: Max Richter – From Sleep
73. olatasfazo
Νο.01 2015: Kendrick Lamar – To Pimp A Butterfly
74. Latenighter
Νο.01 2015: Bjork – Vulnicura
75. Thanos Kesanlis
Νο.01 2015: Father John Misty – I Love You Honeybear
76. Lina
Νο.01 2015: Sufjan Stevens – Carrie & Lowell
77. George From Humantrafffic
Νο.01 2015: Wolf Alice – My Love Is Cool
78. posthawk
Νο.01 2015: Kendrick Lamar – To Pimp a Butterfly
79. Stella
Νο.01 2015:
80. Truant
Νο.01 2015: Sleater Kinney – No Cities To Love
81. Panagiotis Menegos
Νο.01 2015: Ghost Culture – Ghost Culture
82. Άρης Δόριζας
Νο.01 2015: Lightning In A Twilight Hour – Fragments Of A Former Moon
83. Giannis Drakos (θα στείλει τη λίστα του με mail, όλη μαζί)
Νο.01 2015: New Order | Music Complete
84. Kostas Kotsokolos
Νο.01 2015:
85. Tasos H.
Νο.01 2015: Bjork – Vulnicura
86. naumaxos
Νο.01 2015: The Weeknd – Beauty Behind The Madness
87. Manos Peponakis
Νο.01 2015: Ludovico Einaudi- Elements
88. aggelosk
Νο.01 2015: Protomartyr – The Agent Intellect
89. maryanne
Νο.01 2015:
90. Ellie P
Νο.01 2015: Sufjan Stevens – Carrie & Lowell
91. mattachin
Νο.01 2015:
92. Dimitris Toubis
Νο.01 2015: Jamie XX – In Colour
93. einjulitag
Νο.01 2015: Courtney Barnett – Sometimes I Sit and Think, and Sometimes I Just Sit
Σκέφτομαι τη λίστα που έβγαλε το 
To 2016 είναι η χρονιά που θέλει να «τελειώσει» τα αρχέτυπα. Να τα σβήσει από τη δράση, να τα περάσει στην ιστορία. Αν ξεπεράσεις τον θυμό σου για το χάρο που βγαίνει παγανιά και φέρει αδέσποτες και αναπάντεχες δρεπανιές στο ψαχνό, μπορείς να δεις αλλιώς αυτή την εκατόμβη καλλιτεχνικού στραγγίσματος. Το 2016 σκοτώνει τα αρχέτυπα, αλλά πρέπει να το δεις ως αφετηρία… Είναι ανάγκη να το δεις ως καινούργια αρχή…
Φέτος η #blogovision2016 έχει να αντιμετωπίσει, νομίζω, την πρόκληση των βετεράνων vs. φρέσκων, ανερχόμενων και εν πολλοίς άγνωστων στο ευρύ κοινό καλλιτεχνών, περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Οι δίσκοι που πρωταγωνίστησαν ως event releases με πιο μαζικούς όρους ήταν albums παλιών καλλιτεχνών που έχουν καριέρες τουλάχιστον σε μια ή δύο προηγούμενες γενιές. Στη μαύρη μουσική, συνεχίζουν να βγαίνουν δίσκοι που προσπαθούν να κάνουν τη διαφορά αλλά λίγοι από αυτούς αποτελούν ολοκληρωμένες προτάσεις. Όση θέρμη εκδηλώνουν για πρωτοπορία και εκζήτηση οι καινούργιοι hip hoppers, την καταναλώνουν στην παραγωγή hype. Πόσοι από αυτούς άραγε θα έχουν βάσιμη επιχειρηματολογία να υποστηρίξουν ότι δημιουργούν, αυτό που στην παλιότερη δισκογραφία λέγαμε «κατάλογο»;
All Gone 