Το πρωί μέσα σε ένα εφιαλτικό σκηνικό (σφυροκοπήματος πονοκεφάλου, εμετού και ναυτίας) μπήκα σε ένα όνειρο από αυτά τα φιλόξενα που έρχονται να ισορροπήσουν την καταστροφή: ήμουνα, λέει, πάνω σε ένα παχύ στρώμα άχνης ζάχαρης και σε αργή κίνηση χοροπηδούσα πάνω κάτω και κάθε φορά που τα πόδια μου ακουμπούσαν στην άχνη, ένα πυκνό σύννεφο σηκωνόταν και με κάλυπτε. Μετά ήρθαν οι Four Freshmen και πήραν θέσεις ο καθένας, στις τέσσερις γωνίες και άρχισαν να τραγουδάνε το «Now You Know«. Όταν συνήλθα, έβαλα να ακούσω το «Pet Sounds«. Ο πονοκέφαλος υποχώρησε (με λυπήθηκε – τριά σφυριά έσπασε στο κεφάλι μου), ο εμετός τέλειωσε (το stock άδειασε) και η ναυτία βαρέθηκε.
All Gone 