All Gone

All Forgotten, All Blurred, All… Present

  • Tweetin’ All Gone Away

Archive for 2 Νοεμβρίου 2007

5 Αφανείς Χρήσιμοι Pop Εργάτες και 5 Προφανείς Άχρηστοι Pop Κηφήνες

Posted by gone4sure στο 2 Νοεμβρίου 2007

rankinealan.jpgdave.jpglowe.jpgsteinchris.jpgalanwilder.jpg

 Top 5 Pop Useful

01. O Alan Rankine (φωτο 1) άντεξε τον Billy McKenzie και έφερε σε πέρας όλο το μουσικό καθήκον των Associates.
02. Ο Dave Rotheray (φωτο 2) άντεξε τον Paul Heaton – ήταν απείρως καλύτερος τραγουδιστής στους Beautiful South.*
03. O Chris Lowe (φωτο 3) αντέχει τον Neil Tennant και κάνει τους Pet Shop Boys αυτό που είναι, σχεδόν μόνος του.
04. Ο Chris Stein (φωτο 4) αντέχει την Debbie Harry (χρόνια τώρα) και είναι αυτός που δίνει το νεύρο στους Blondie.
05. Ο Alan Wilder (φωτο 5) άντεξε να είναι στη σκια του Martin Gore στους Depeche Mode μέχρι που τα βρόντηξε κι έφυγε. Κακώς για τον ίδιο (εκτός αν θεωρείτε τους Recoil, λαχείο).

ridgeley.jpgandytaylor.jpgbez.jpgrutherford.jpgvicious.jpg

 Top 5 Pop Useless

01. Ο Andrew Ridgeley (φωτο 1 – που έγινε τραγούδι από τους Black Box Recorder) ήταν η γλάστρα των Wham.
02. O Andy Taylor (φωτο 2) ήταν ο μαϊντανός των Duran Duran – περιφερόμενος και αγέρωχα αχρείαστος.
03. Ο Bez (φωτο 3) ήταν ο μαστουρωμένος χάχας των Happy Mondays με τις μαράκες στα χέρια.
04. Ο Paul Rutherford (φωτο 4) ήταν ο νάρκισος μουστακαλής των Frankie Goes To Hollywood.
05. O Sid Vicious (φωτο 5) ήταν η γνωστή αντάρα των Sex Pistols. Τόσο pistol όσο και vicious.

*Κατοπινή διόρθωση: είναι ο Dave Hemmingway βέβαια… Όχι ο απλός πλην τίμιος κιθαρίστας Dave Rotheray.
Thanks Mixalis!

Advertisement

Posted in Music | 3 Σχόλια »

Eλπίδα

Posted by gone4sure στο 2 Νοεμβρίου 2007

pauldickow.jpgstrategy.gif

Από τα ωραιότερα albums που άκουσα μέσα στη χρονιά -και θέλω να το κάνω δώρο σε όλους τους φίλους μου, τώρα- είναι αυτό των Strategy, «Future Rock» στην Kranky. Mου το έδωσε ο tranzistorer και ενθουσιάστηκα τόσο πολύ που μαζί με το fun ανακάλυψα και μια ελπίδα ότι  είναι δυνατόν να υπάρχει ελπίδα στη μουσική – πέρα από τα δεσμά του «τραγουδιού». Απελευθερωτικό, sexy, motorik rollercoaster σε ένα αέναο αστικό funk με νυχτερινά χρώματα. Αλήθεια ο Paul Dickow (αριστερά στη φωτογραφία), αφουγκράζεται πραγματικές ανθρώπινες ανάγκες και τις μετουσιώνει σε… γαμάτη μουσική. Μουσικάρα: γενναιόδωρη, πλούσια, λικνιστή, καλλίγραμμη, συναισθηματική, υπέροχη… Μουσική που προκαλεί τους γραφιάδες να την περιγράψουν και δε γίνεται (η επιτυχία του μουσικού = το ζόρι του γραφιά). Ψάξτε όλη την παρέα της www.community-library.net που οργάνωσε ο άλλος απίστευτος τύπος, ο Brian J Foote. (Respect…).  Τους απολαμβάνω big time! Μετά από το «Future Rock» όπου συμβαίνει ηχητικά αυτό που βλέπετε στο εξώφυλλο (φωτο δεξιά), ειλικρινά You Can’t Roll Back...

Posted in Music | 6 Σχόλια »